Πρωί με συννεφιά, κοιτάζω βιαστικά το ρολόι για να συγουρευτώ για την ώρα. Φαίνεται σαν μην έχει ξημερώσει ακόμη κι εγώ σκέφτηκα για λίγο πόσο ευχάριστα θα ήταν να αλλάζαμε τη ζωή μας ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Τρίχες, πολυτέλειες. Τις ξέχασα αμέσως κι ετοιμάζω τον καφέ μου στο ημίφως. Ο χρόνος με μαστιγώνει, βιάζομαι, τρέχω, κι ο γάτος μπερδεύεται στα πόδια μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου