αποβραδο

Η νυχτα απλώνεται πάνω από τους δρόμους, πάνω από τις στέγες, κι εγώ χαζεύω τα φώτα που πληθαίνουν. Τα φώτα της πόλης. Κάθε βράδυ έχει το δικό του χρώμα, τη δική του διάθεση. Αρκεί να υπάρχει το ελάχιστο κι όλα είναι όμορφα. Ιδίως τώρα που αρχίζει ο καιρός να ζεσταίνει την ατμόσφαιρα. Τελευταία μέρα του Μάρτη. Εσυ θα μείνεις στο σπίτι, ή θα βγείς έξω;

τόπος και χρόνος

Μετακινήθηκε ο χρόνος καθόλου; Αμφιβάλω. Είναι σαν να μετακινείς τον χώρο. Προσοχή όχι κάτι σ' έναν άλλο χώρο αλλά τον ίδιο τον χώρο. Αδιανόητο. Αν μετακινείται κάποιος ή κάτι είμαστε εμείς και τα αντικείμενά μας, όπως οι δείκτες του ρολογιού και η χρονική φθορά του σώματος μας ή ένα όχημα μέσα στο χώρο. Από ένα σημείο σε κάποιο άλλο. Τεσπα, υπάρχουν λοιπόν μετακινήσεις πολλές, από ανθρώπους ιδέες και αισθημάτα, αλλά όχι ο χρόνος. Γιατί όμως; ίσως γιατί δεν υπάρχει. Αλλά μήπως γνωρίζουμε τί υπάρχει και τί δεν υπάρχει πέρα από ότι αντιλαμβανόμαστε με τις περιορισμένες αισθήσεις μας;